Yalnız Adamlar ve Sahte Kahramanlar

13.01.2010 Ligin ilk yarısında kaybedilen 4 büyük maç, lider ile aramızda oluşan fark ve kulüpte olumlu neredeyse hiç bir gelişmenin olmaması bende büyük bir konsantrasyon eksikliği yarattı.

Ligin ilk yarısında kaybedilen 4 büyük maç, lider ile aramızda oluşan fark ve kulüpte olumlu neredeyse hiç bir gelişmenin olmaması bende büyük bir konsantrasyon eksikliği yarattı. Hatta bu kulüpte en çok güvendiğim bir kaç ismin başında gelen Şenol Hoca’nın gelişi bile bende ciddi bir heyecan yaratmadı.

Şenol Hoca ciddi bir heyecan yaratmış mıdır?

Şenol Hoca başarılı olabilir mi?

Camia Şenol Güneş konusunda birliktelik sergileyebilir mi?

Gerçeği bilemem ama bildiğim bir şey var ki onca kalabalık ve ihtişamın içinde Şenol Hoca yalnızdır.

Trabzonspor’un başındaylen de yalnızdı Milli Takım’ın başındayken de. Şimdi de.




Sadece o yönde esen rüzgaların etkisiyle camia bana hiç samimi gelmeyen bir şekilde Şenol Hoca’ya destek vermiş gibi gözüküyor.

Bazen en çok iş yapanlar yaşar yalnızlığı. Hiç kimseye iltimas geçmeden, sadece doğru bildiğini söyleyen ve uygulayanlar. Onlar nabza göre şerbet vermez. Acı da olsa reçetesi, sonunda kendi görecek olsa da zararı söyler doğru bildiğini. Bilmişlik yapmaz ama kendi gerçeklerini söylemekten de geri durmaz.

İşte böyle bir adam buluşturdu beni BMN ile. Onun için, onun gibi adamlar için bağlandım BMN’ye. O ve onun gibilerin varlığı bugün Trabzonspor’a umut duymama sebep. Hiç bir alanda mağlubiyeti sindirmeyen, haksızlığa karşı en ufak taviz vermeyen bu adam, bunu bir gün bile söylemedi kendisi.

Yazdırmadı sahte kahramanlar gibi kendi methiyesini başkalarına. Sahte kahramanlar gibi oynamadı sağı solu. Dimdik durdu doğru bildiği gibi.

Profesyonel hainlerden, çocuksu kaprislere kadar uğraşmadığı, mücadele etmediği şer kalmadı. Hem BMN’yi, hem sizlerin her birini savundu durdu her platformda.

Yalnız kaldı adil oyundan şaşmadı. Kıblesini seyyar tutmadı.

Atılan iftiralara daha bir gün yanıt vermedi. Edeceği lafı gitti, dosdoğru lafın sahibine söyledi.

Fazla geldi dürüstlüğü sahte kahramanlara. Kıskanan da oldu, hakkını teslim eden de.

Doğruları söylemek, söz ishali yaşamadan doğrudan söylemek gibi erdemlerin neredeyse yok olduğu arenada o şaşırtmadı karakterini.

Hamaset yapmadı, görmezden gelmedi, görevini savsaklamadı.

Kim dara düşse de ulaşsa, hiç elini çekmedi.

Sahte kahramanlar var bir de. Ellerindeki en ufak yetkiyi bile körelmiş hedeflerine yönelik olarak kullandı, kullanıyor. Kendisine methiyeler sipariş etti, yazdırttı. Olmayanları olmuş, olanları olmamış gösterdi. Baktı ki karşı taraf zarif davranıyor, olmayacak yalanlar savurdu sağa sola. Sahte kahramanlığın acı bir yönü vardır yalnız. Bazen o kadar yalan söylersiniz ki gün gelir kendinizle çelişirsiniz. Bunu gören çokları aldı pozisyonunu buna göre. Bunu göremeyenlerin ise sıfatları aptallık ile hainlik arasında değişti elbet.

İnsan hayatta sahte kahramanlardan uzak durmalı, doğrucu yalnızların yanında durmalı. Sahte kahramanların bu üç günlük dünyada 1 gün fazla yaşamak için almaktır tek niyeti havanızdaki oksijeni. O yalnız bıraktığımız adamlar ise uğraşır artsın diye kuru havanın nemi. Başarır, başaramaz ayrı konu.

Ama niyet değil midir zaten önemli olan?

Sahte kahramanların etrafı şer düşünce ile sarılıp sarmalanır. Aslında çok iyi bilirler o kalabalıktaki yalnızlıklarını. Ne acı!

Yalnız kahramanlar ise bilir aslında ardındaki sessiz desteği, yalnız olmadığını.

Böyle adamlar buldum ben burada.

Ne camiada, ne ülkede görmediğim kadar.

Bir de sahte kahramanlar tanıdım camia içinde. Gıybet ile şer şerbetle beslenen. Ne acı!

Olsun be! Onlar olmasa nasıl bileceğiz yalnız adamların kıymetini?

Böyle yalnız adamlar var işte, hodri meydan!

Sessizlik zarafettendir çoğu zaman, iş ki anlasan.

Tunga LİMAN
tliman@bordomavi.net



Etiketler: