Son Topa Kadar

29.01.2018 Oğuz Zeytin Yazdı

Baş antrenörümüz Ozan Bulkaz, Beşiktaş Sompo Japan karşısında Alper ve Bora’lı beşle maça başlayarak rotasyonda değişikliğe gitti ve Eldridge, Harris ve Obekpa’yı kenardan getirip hamle şansını arttırmaya çalıştı.

Rakibimiz maç boyunca tam sahada baskılı savunma yaparak tempoyu arttırmamıza engel oldu. Sezonun ilk devresindeki görüntümüzden farklı olarak daha sabırlı hücum ederek, topu boyalı alana indirmekte ısrar ettik. Böylece çembere yakın atışlardan sayı aradık. Hücum ribaundlarında etkili olduk. İlk çeyrekte Green ve Harris’le iki geçiş hücumlarında yaptığımız basit hatalardan ötürü skor bulamamak ivme kazanmamıza engel oldu. Vasiliauskas’ın hiç şut kullanmadığı bu periyodu 15-19 önde tamamladık.



İkinci çeyrekte Kyle Weems’i 4 numarada tercih eden Ufuk Sarıca’ya karşı Bulkaz’ın hamlesi Harris’in PF oynadığı beşimizdi. Palacios’un her şutunu risk edip gömülü bir savunma yaptık. Palacios 0/5 atınca Sertaç oyuna döndü ve ağırlığını koydu. Onun Obekpa’ya karşı üstünlüğüne Diebler’ın üç üçlüğü eklenince Beşiktaş öne geçti ve devreyi 42-37 önde kapattı.

Üçüncü çeyreğin başında savunmadaki mücadelemizin karşılığını hücumda alamadık. Her iki takımın da tıkandığı dönemde Sertaç’ın etkili oyunu fark yarattı. Skor 51-47 iken Eldridge’in bloğuyla başlayan hızlı hücumu ilk yarıdaki pozisyondaki gibi Green bitiremedi, turnikeyi kaçırdı. Bu aksiyonun devamında 7-0’lık Beşiktaş serisi geldi ve fark çift hanelere çıktı. Tam “maç koptu” derken krizden Eldridge ve Vasiliauskas’ın şutlarıyla çıktık. Diebler kenardayken Ozan Hoca’nın alan savunması hamlesi akıllıcaydı. Son çeyreğe 58-55 geride girdik.

İlk periyotta top kullanmayan Vasiliauskas hünerlerini (!) son çeyreğe saklamıştı. Maç başında bahsettiğimiz sabır, dar rotasyonun getirdiği yorgunluk ve artan adrenalinle yerini saçma tercihlere bırakmıştı. Ve başrolde Vasiliauskas vardı. Dört uzak mesafeli şut (Yalnız biri isabetli), üç top kaybı ve Josh Adams savunmasındaki zaafıyla sırıttı. Buna karşın takım halinde, geçen yılın finalistinin salonunda son topa kadar mücadele ettik. Fakat yeterli olmadı: 78-74.

Mücadele, yardımlaşma, efor alkışı hak ediyordu. Zaten önceki maçlarda görememekten şikâyet ettiğimiz şey bu değil miydi? Obekpa’yı, Vasiliauskas’ı yani kendi eksiklik ve hatalarımızı konuşuruz, hep konuştuk. Olaylı F. Doğuş maçında bile hatırlarsanız, durum muhakemesine kendimizden başlamıştık. Ancak Beşiktaş maçında son zamanların en aleni hak gaspına maruz kaldık. Belki futbol takımının yoğun gündemi bu durumu gölgeledi. Belki de rakibin adı ve renkleri…

Maçtan önce Burak Dereli ve Uğur Berkin’in hazırladığı PodCast’te Beşiktaş’ın kötü durumda olduğunu son Aris maçı ışığında açıklamaya çalışmıştım. Buradan hareketle, kazanma ihtimalimiz düşük de olsa maça ortak olabileceğimizi izah etmiştim, öyle de oldu. İşte burada devreye baş hakem Fatih Arslanoğlu ve arkadaşları girdi. Milli takım koçunun takımının korunduğu bir gerçek. İki gündür basketbol medyasında buna kim dokunacak, kim kalem oynatacak diye bekliyorum. Yok! Üstelik açık kanaldan yayınlandı bu karşılaşma. Eldridge’in Sertaç’a bırakın temasını, hamlesi yok: Hakem görmediği (Çünkü olmayan) faulü çalıyor. Pozisyonun gayet açık tekrarında yorumcu Sayın İhsan Bayülken “Faul yokmuş” diyemiyor. “Yani” diyip geçiştiriyor. Ne demek yani Sayın Bayülken? Bunun devamında Sertaç’ın Eldridge’e hareketliyken teması faul iken verilmiyor. Sonra… Eldridge penetre sonrası, “arkası dönük” şekilde pota altındaki hakemin ayağına basıyor. Ve kendi bileğinin dönebileceği pozisyonda acıyla yere yığılıyor. Yerden sekerek kalkıyor. Maçın anlatıcısı Sayın Gökhan Çetinbaş “Futbolda olsa kırmızı kart” diyor. Ne espri ama!.. Yine bir başka pozisyonda hakemler, aksiyon alanında olmayan Eldridge’e faul çaldılar. Palacios’un net sportmenlik dışı faulünü vermediler. Obekpa’yı Kenan’ın ribaund mücadelesinde çekmesine, pozisyondaki aktif hakem önü açık olmasına rağmen çalmadı. Farkı kapattığımız anda İhsan Bayülken “Trabzon erken mi yakaladı” diye endişesini dile getirdi. Maçın kritik anında Harris’in basketinin iptal gerekçesi ekrana yansıtılmadı. Vasiliauskas’ın penetrede faul beklediği ve devamında itiraz edip teknik faul aldığı pozisyon gösterilmedi. Sizce de bir maç için fazlasıyla “sorunlu” değil mi?

Ancak güne damgasını vuran ifade şuydu: “Allah’tan Beşiktaş’a geldi top sonunda.”

Şimdi sözü TBF, basketbol camiasının resmi ve gayr-ı resmi mensuplarına bırakıyorum. Biraz vicdan kaldıysa eğer, bunun bir spor olduğunu hatırlarlar ve yanıtlarlar. Sizler böyle davranarak mı basketbolu Anadolu’ya yayacaksınız? Bu rezilliklerin yaşandığı ortama mı sponsor çekeceksiniz? Çocukları, aileleri hangi yüzle davet edeceksiniz salonlara?

Biliyorum, yine kimse cevap vermeyecek. Ve basketbol tarihimizde üstü örtülmüş nice kirli maçtan biri olarak tozlu raflardaki yerinde unutulmaya bırakılacak.


Etiketler: Basketbol, Köşe Yazısı, Oğuz Zeytin